Het "chauffeurs" verhaal van Bart van der Valk |
| Prachtige serie van die Truckers uit 1998. Doet mij sterk terugdenken aan mijn jonge jaren dat ik met vrachtwagens reed. Persoonlijk ben ik nooit beroepschauffeur geweest maar heb het altijd als hobby gedaan. Hieronder een klein verhaaltje uit de jaren zeventig. Ik was 17 jaar en in mijn vakanties reed ik mee met de vrachtwagens van de firma Westland uit Huizen. |
 |
| Gebr.Westland, Kaashandelaren |
| Dit bedrijf exporteerde Hollandse kaas, een groot gedeelte van deze kaas werd geëxporteerd naar Duitsland en Frankrijk.
Het vervoer werd in eigen beheer gedaan met in die tijd Volvo's F88 en F89. |
 |
 |
 |
| De auto's waren in de regel met 2 chauffeurs bemand aangezien er gemiddeld 5000 km per week werd gereden.
Een van de ritten betrof een vracht kaas van 28 ton met bestemming München.
Vanwege de vakantie van enkele chauffeurs ging ik altijd mee. 's Avonds om 22.00 uur vertrokken chauffeur Willem en ik uit Huizen naar de grens Elten Autobahn gelegen in de A12 en aansluitend de Duitse A3. |
| Grens Elten Autobahn zoals de Duitse zijde word genoemd, de Nederlandse zijde is bij ons beter bekend als Bergh Autoweg en de enige die ik (de opsteller van dit verhaal) uit overlevering kan herinneren was o.a.: Grensovergang Elten-Babberich (zie afbeelding hieronder) uiteraard van mijn ouders aangezien die weleens dagtochten maakten eind jaren '50 en begin '60, ik kan mij er in ieder geval niets meer van herinneren Maar gezien Bart's verhaal zal het hier over grensovergang Bergh Autoweg / Elten Autobahn gaan waar alle Douanegebouwen aan de Nederlandse kant volledig gesloopt zijn, er staat dus niets meer, waarschijnlijk ook vanwege de redenen dat er veel ongedierte zoals ratten er hun toevlucht hadden gezocht maar ook heel wellicht met bepaalde groepen "migranten" maar dat is nooit aangetoond, zie wat foto-impressies hier op deze website (bron: Grensfietsen) en van die website wat afbeeldingen "geleend" aangezien je nooit weet of een website een lang leven is beschoren, vanaf 2015 al geen enkele activiteit meer namelijk. Kortom een impressie van wat ooit de drukste grensovergang van Europa was en het verval sinds januari 1993, hierna gaat het verhaal van Bart weer verder. |
 |
| Zie Google Maps Emmerichseweg 4A, Babberich Hieronder enkele afbeeldingen van grensovergang Bergh Autoweg/Elten Autobahn |
 |
 |
 |
| Grensovergang Bergh Autoweg/Elten Autobahn 1996, de overkapping is later weggehaald om het op een echte "open" grens te laten lijken |
 |
 |
 |
 |
| Hier nog wat nostalgie over de grensovergang Bergh Autoweg/Elten Autobahn,
of afbeeldingen bekijken met tekst uiteraard op Autosnelwegen.nl voor de wat oudere jongere onder ons is dit pure nostalgie! Hier nog wat wetenswaardigheden: Alleen tussen bijvoorbeeld Duitsland en Polen waren al wel grensovergangen in snelwegen, maar die zijn er later ingebouwd, omdat de snelwegen eerst in zijn geheel in Duitsland lagen Daarover gesproken: wist je dat je diep in Polen, tegen de Russische grens bij Kaliningrad nog een origineel stuk Reichsautobahn kunt zien liggen? Kijk maar. Vergis je niet! Duitsland was ooit een heel groot land maar door de vele oorlogen die ze hebben gevoerd en verloren uiteindelijk, hebben ze ook veel land moeten afstaan vanwege genoegdoening (Elzas in Frankrijk bijvoorbeeld is nog altijd tweetalig) en dat was niet in geld uit te drukken vandaar dat er land moest worden afgestaan, zoals ook dus Elten etc. maar dit verhaal kun je opzoeken via Google. |
 |
 |
 |
 |
Het verhaal van Bart gaat hier verder................. |
|
Hier maakte ik de papieren klaar bij de douane. Teruggekomen bij de volvo F89 gingen we weer verder richting München.
Willem kreeg echter al vrij snel slaap en vroeg in de buurt van Keulen of ik verder wilde rijden. Uiteraard zat ik daar op te wachten, hup de Volvo de eerste volgende parkeerplaats op en wisselen. |
| Willem ging gelijk in bed liggen en ik verwisselde de schijven (ik was pas 17 maar als ze ons zouden aanhouden zouden we gewoon zeggen dat ik mijn rijbewijs was vergeten).
Vervolgens reed ik weg met het raam een stukje open aangezien de Volvo een open pijp had en het natuurlijk heerlijk was om naar het geluid te luisteren terwijl ik intussen de wagen opschakelde met de 16 versnellingen (2x4 H-bak met overdrive). NB! Indien je het gas losliet leek de Volvo wel een straaljager door het fluitende geluid van de turbo en combinatie met de open pijp. Ik had natuurlijk al vaker gereden bij Westland en aangezien wij altijd haast hadden ging vol het gas erop. Indien je onder de 100 lm/uur reed, werd je door de chauffeur weer achter het stuur vandaan gehaald. Zo leerde je wel rijden, hoewel in het begin met veel zweet in je nek. |
| Nadat ik Keulen/Bonn voorbij was richting Frankfurt werd het een beetje heuvelachtig. Hierdoor veel schakelen maar dat vond je prachtig, vooral in de klim hoorde je de open pijp brullen.
Ik krijg nog kippenvel als ik hieraan terugdenk.
Op de top van de heuvel ging het weer naar beneden. Op het laatste stukje van de daling liet je de Volvo vallen. Dit betekende dat je de versnelling in de "groentestand" zette aangezien anders de motor werd opgeblazen. ("groentestand" betekende in zijn vrij; dit deden alle groenterijders zoals bijvoorbeeld de firma Goes uit Vleuten vanwege het haastwerk) Zo denderde je het laatste stuk van daling met 130 km/uur naar beneden. Het stuur begon te trillen en dat gaf toch lichtjes wat zweet in je nek. Nadat je weer begon te klimmen schakelde je bij 100 km/uur weer in de hoogste versnelling (acht hoog) waarna vervolgens weer snel moest worden teruggeschakeld met je totaalgewicht van 48 ton en 330 PK. Ik gaf niet op en reed in een stuk door naar München. Onderweg na 4,5 uur gewoon tijdens het rijden de tachograafschijven wisselen. (notitie, volgens mij kon dat niet al rijdende je schijven wisselen weet uit ervaring dat je tachograaf het dan niet meer deed, gaf geen snelheid meer aan en schreef ook niets op de schijf.) |
| 's Morgens om 10.00 uur stonden we in München, snel de 28 ton kaas gelost en hierna kroop Willem achter het stuur en terug naar huis (we gingen altijd leeg terug). Willem reed helemaal naar Tennenlohe (voorbij Neurenberg) en daar bij het bekende chauffeursrestaurant wat gegeten, dat zal nu het Tennenlohe Raststätte/Total Autohof zijn, ligt een stukje van de A3 af. |
| Willem vroeg of ik weer wilde rijden hetgeen ik uiteraard beaamde. Vervolgens reed ik van Tennenlohe in een ruk weer naar de grens bij Elten. Willem nam tenslotte het laatste stukje voor zijn rekening en zo arriveerde wij om circa 21.30 uur weer in Huizen. |
| Het was een mooi dagritje van ruim 1600 km. Vervolgens werd de vrachtwagen weer geladen en reden wij 's morgen om 4.00 uur met 6 losadressen weer richting Hamburg en Kiel.
Het was hard werken maar een fantastische tijd; alles kon en mocht. (dat was wel juist want om 21.30 thuiskomen en amper 6.30 uur rust en weer om 4 uur in de ochtend vertrekken, ja toentertijd kon dat allemaal wel met het befaamde "leugenboekje" wat officieel "Werkmap rijtijdenwet" heette, zie afbeelding onder. Bekeuringen werden allemaal betaald. Als je maar op tijd bij de klant stond. Hierna heb ik nog bij diverse bedrijven internationaal gereden in mijn vrije tijd. |
 |
| Hieronder nog emkele kaasvervoerders maar als eerste het ongeval met Volvo F12 Reutlingen, Zuid Duitsland. |
 |
| Het ongeval met Volvo F12 gebeurde in de buurt van Reutlingen (Zuid Duitsland). 's Nacht naderde de chauffeur een dorpje waarbij een scherpe bocht naar links gemaakt moest worden. Echter, hij heeft dit te laat opgemerkt en is rechtdoor het benzinestation in gereden waarbij de motorwagen op zijn kant is gegaan. De 2e chauffeur lag te slapen en werd staande wakker. De beide chauffeurs waren licht gewond maar zijn wel volledig hersteld. De motorwagen was total loss. De aanhangwagen heeft hierna nog jaren dienst gedaan. |
 |
 |
 |
Een sprong in de tijd........................... |
| In 2003 nog een Scania 164 gekocht waar ik een chauffeur mee liet rijden en zelf af en toe een rit maakte met deze vrachtauto zoals met vracht naar Palermo op Sicilië of naar Stockholm. In 2005 heb ik nog een Scania 143 gekocht in Denemarken die ik heb laten opknappen, uiteraard met twee opstaande open pijpen, het enige nadeel was dat het kopschot van de trailer enigszins beroet (zwarte aanslag) raakte maar als dat alles was. Hiermee leuke reizen gemaakt onder andere naar Spanje, Zweden en Wit Rusland hier ook de problematiek aan de grenzen in Polen van en naar Wit Rusland mogen ervaren zoals ook in de video documentaire "Truckers 1998 Natasja en de pianofabriek" werd aangetoond. |
| Enkele foto's van ritten naar Polen-Italië (4x)-Wit Rusland (2x) en Zweden (1x) in de jaren 2003-2005 en 2006 |
 |
 |
 |
 |
| Flevo Freightline Rit naar Italie en Polen in 2003 (4x foto van de Scania 164) |
Open uitlaten en een politiebeambte in Spanje................. |
| Het was een prachtige tijd, wij reden altijd met open uitlaten. Dat is ook de reden dat ik later zelf een Scania 143-420 heb gekocht. (zie foto's onder dit korte verhaal) Hiermede werd ik een keer aangehouden in Spanje nadat ik 25 ton sinaasappels had geladen in de buurt van Valencia. Ik moest op terugweg ergens in Spanje een weegbrug op en het gewicht op de trekas was iets te zwaar. Vervolgens werd een bekeuring uitgeschreven, ik zat hierop te wachten en in de tussentijd kwam er een andere Spaanse politieagent naar mijn Scania kijken. Hij gebaarde om de motor te starten en wees naar de twee opstaande uitlaten, Oh dacht ik dat wordt bekeuring nummer 2 aangezien de uitlaten uiteraard niet gedempt waren. Ik startte de motor en de politieagent vroeg mij in gebrekkig Engels om gas te geven, er kwamen een paar zwarte rookpluimen uit de uitlaat alsmede het bekende V8 geluid. De politieagent stak zijn duim op als teken dat hij het prachtig vond. Ik legde uit dat ik via een knop de uitlaatgassen over een demper kan laten gaan zodat de Scania een normaal geluid zou maken. De politieagent vroeg mij echter om dit niet te doen bij het wegrijden aangezien hij het ook een prachtig geluid vond. Even later kwam zijn collega terug met de bekeuring (enkele honderden euro's) waarna ik mocht wegrijden. Vanaf de parkeerplaats begon tegelijkertijd ook een klim, je kunt je bedenken wat voor geluid die V8 maakte, in m'n spiegel zag ik de twee agenten beiden met hun duimen omhoog te kijken en te luisteren. Als ik eraan terugdenk krijg ik nog steeds kippevel. Met vriendelijke groet, Bart |
 |
 |
| Falcon Freight Line Wit Rusland-2005 (2x foto) |
 |
| Scania 143m-480pk-Skokloster, Zweden juli 2006 |
 |
 |
 |
|
The Ancestor Company Alle rechten voorbehouden, Foto Bron: Grensfietsen, wegenforum.nl e.v.a. Met dank aan Bart van de Valk voor zijn bijdrage wat betreft fotomateriaal en feiten. Copyright © Genealogybos.com 2024 |